Με τη Νέα Χρονιά....

Και να που έλαβα ένα απίστευτο Χριστουγεννιάτικο - Πρωτοχρονιάτικο δώρο, σταλμένο μάλλον κατ' ευθείαν απ' την Παναγιά!!! Πάντα μου στέλνει κάτι πολύ όμορφο σε πολύ δύσκολες στιγμές της ζωής μου, που δεν το περιμένω. Φαίνεται πως είμαι καλό κορίτσι, δεν εξηγείται αλλιώς.
Μετά από ταλαιπωρία μηνών και αφού είχα δει όλα τα διαμερίσματα προς πώληση της περιοχής, από "σκουπίδια" έως "ανεκτά" (θέλαμε εδώ γύρω, κοντά στη μεγάλη μας κόρη και κοντά στα χρήματα που διαθέταμε που ήταν λίγα), μου στάλθηκε από τον ουρανό ετούτο εδώ!
ΤΟ φωτεινό...... ΤΟ χαρούμενο!!!!
Ψάχναμε για τρεις κρεβατοκάμαρες (για τη μικρή κόρη, που έχει δυο παιδιά και της οποίας το σπίτι πουλήσαμε)...... έχει δύο. Τι να κάνουμε, σε τέτοιες δύσκολες φάσεις της ζωής σου κάνεις υποχωρήσεις.
Έχω όμως και:
Θέα απ' το σαλόνι μου "τον Παράδεισο επί της γης". Όλη η Πάρνηθα, οι Θρακομακεδόνες, το Τατόι, τα Κιούρκα και η Εθνική οδός, στα πόδια μου, καθισμένη στον καναπέ μου. Χώρια το πράσινο που με περιτριγυρίζει. Επειδή δε είναι και ισόγειο, έχω και ιδιόχρηστο  κήπο 80 τμ. στις κρεβατοκάμαρες. Απίστευτο;;;;;
Εντάξει, πούλησα 231 τμ. στη μισή του αξία και αγόρασα 134 τμ. πάλι στη μισή του αξία. Καμιά φορά όμως, τέτοιες "χειρουργικές" κινήσεις σου βγαίνουν σε καλό. Και χαίρομαι που την έκανα.
Καινούρια φάση ζωής.... Χα χα.... Είμαι μια ευτυχισμένη!!!!
Το κυριότερο όμως είναι πως ΟΛΗ η οικογένεια είναι ενθουσιασμένη μ' αυτήν την αγορά.
Να σας πω και για το εργαστήρι μου; Είναι ένα δωμάτιο "υπηρεσίας" που δεν χωράει υπηρεσία εκτός αν είναι Φιλιππινέζα και μάλιστα πινέζα (1.87 Χ1.85 οι διαστάσεις του). Το γέμισα ράφια, συρταριέρες ΙΚΕΑ και πάγκο όσο μου επέτρεπε και κάνω μια χαρά τη δουλειά μου. Ίσα που κάθομαι στην καρέκλα μου και γυρίζοντας "περισκοπικά", τα φτάνω όλα!!!!

Θέλω να πιστεύω, πως ετούτη η χρονιά θα είναι πραγματικά χαρούμενη, γιατί το λάτρεψα τούτο το σπίτι και προσβλέπω σε καλύτερα χρόνια από δω και πέρα. Μακάρι!!!!

Και εδώ, θέλω να παρουσιάσω το δώρο της "μαθήτριάς" μου, της κολλητής μου Λίλης, που νομίζω πως ξεπέρασε τη δασκάλα (η προσδοκία κάθε δάσκαλου).
Το πρώτο πράγμα που κρέμασα στο εργαστήρι μου!  Το ρολόι της!

Δεν είναι φανταστικό;;;;;
Την έχω πρήξει να δημιουργήσει ένα blog - φτιάχνει υπέροχα πράγματα - αλλά δεν το αποφασίζει.

Εδώ, μία σελίδα στο "mixed media journal" μου, που θα μπορούσε να γίνει εξώφυλλο σε "Note book":

Και.....αυτές τις μέρες κατάφερα να τελειώσω ένα mini album, που έχω δει τόσα πολλά και πάντα λαχταρούσα να φτιάξω ένα.
Είναι το τέταρτο που αρχίζω και επιτέλους τελείωσα.... τα τρία πρώτα τα πέταξα στα σκουπίδια.

Φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από μένα, με χαρτιά....

Κάθε σελίδα έχει "τσέπες" για αναμνηστικά....

Και κάθε φύλο έχει κι' αυτό "τσέπη" με tags για φωτογραφίες.

Ένα μεγάλο, ένα τεράστιο "Ευχαριστώ" για το ενδιαφέρον σας και την συμπαράστασή σας σ' αυτή την κακή περίοδο της ζωής μου και, ναι, αυτή η γειτονιά είναι για μένα μια μεγάλη, ζεστή αγκαλιά.
Σίγουρα, πολλές θα νιώθετε έτσι.

Σας γλυκοφιλώ