Κατ' αρχήν, δεν ξέρω πού θα πάει αυτό με τον blogger. Ανοίγεις το Google και γεμίζει "Filia's crafts".
Πώς εξηγείται το τοιούτον; Αρέσω; Δεν νομίζω!!!!
Κατά συνέχειαν (!), μη νομίζετε πως δεν κάνω τίποτα όλο αυτόν τον καιρό! Κάααανω, κάααανω.
Κάνω σαχλαμαρίτσες επί σαχλαμαριτσών, που όμως δεν θέλω να σας δείξω για ευνοήτους λόγους.
Ξέρετε τι γίνεται; Έχω χωθεί σε χιλιάδες blogs - you know - από το ένα στο άλλο, άντε και όλο πιο βαθιά, βλέπω τόοοοσα πολλά, λέω "θα το φτιάξω κι' αυτό κι' αυτό κι' αυτό"..., γίνεται το μυαλό μου "κουρκούτι" που έλεγε κι' η μάνα μου και τελικώς, δεν ξεκινάω ΤΙΠΟΤΑ με το φόβο μην αποτύχω. Άσε που όσο πιο βαθιά χώνομαι ξεχνάω τα προηγούμενα!!!!!!! Το Αλτζχάιμερ καλά κρατεί!
ΤΟΛΜΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θα σας τα δείξω. Άντε να δούμε πώς θα κατεβάσω τις φωτογραφίες που δεν ξέρω πού τις έχει αποθηκεύσει ο ανεγκέφαλος.
Και ξεκινάω από το δεντράκι (έχω φτιάξει και καλύτερα όταν ήμουν το καλοκαίρι στη Σύρο και τα χάρισα, αλλά δεν είχα τη φωτ. μηχανή μου να τα φωτογραφίσω). Θα μου πεις "Πού πας, ρε Καραμήτρο, σε μια Σύρο χωρίς τη μηχανή σου;", ε, εγώ πήγα.
Συνεχίζω: (σαν απειλή ακούγεται!)
Μ' αρέσουν οι φτέρες, ρε παιδί μου, τρελαίνομαι λέμε. Αν και η γιαγιά μου η Συριανή έλεγε "Ποτέ φτέρες μέσα στο σπίτι, διώχνουν τους γαμπρούς". Είχε τρεις γιους και εφτά κόρες, η καψερή!
Εγώ τις δυο μου τις πάντρεψα, άρα έχω το ελεύθερο. Έχω, λοιπόν, μια ανθοστήλη στην τραπεζαρία μου και βάζω πάντα μία φτέρη επάνω. Εφέτος που πήγα στον λουλουδά μου να αντικαταστήσω την περσινή, δεν είχε σε μικρό γλαστράκι που χωράει στο κασπό, είχε σε μεγαλύτερο. Από βαρεμάρα να ψάξω αλλού, το πήρα. Και βέβαια, ήταν ένα αίσχος η άσπρη πλαστικούρα στην καρυδένια ανθοστήλη μου. Είπα να το συμμαζέψω το πράμα και της έκανα decoupage. Πώς το βλέπετε;
Πριν:
Μετά:
Έφτιαξα και μια άλλη βλακειούλα, άλλες δυο πινελοθήκες από κουτιά capuccino:
Αυτές:
Και τελειώνω: (διαβλέπω μια ανακούφιση ή κάνω λάθος;)
Λέω λοιπόν, έχω ένα σωρό μπιχλιμπίδια, μπιρμπίλια, χαντράκια, εξαρτηματάκια για τα crafts μου, δεν κάνω και θηκούλες για να τα βάζω μέσα; Κάπου στο internet τις είδα, δε θυμάμαι. Είμαι και χρυσοχέρα - γαζώνω κιόλας - ας τις φτιάξω. Τσόχα. Η μεγάλη είναι με τρία φύλλα, οι μικρές με δύο.
Τις μικρές τις έκανα με μέτρημα, τη μεγάλη με το μάτι εξ' ου και ολίγον γκαβή!!!
Αυτά λοιπόοοοοοον...
Δεν ξέρω αν θα προλάβω να κάνω άλλη ανάρτηση πριν τον άλλο μήνα, προτίθεμαι να πάω στην Αλόννησο για μια βδομάδα γύρω στις 25 του Οκτώβρη με άλλες τέσσερις τρελές Συριανές - έχουμε σπιτάκια στην Παλιά Χώρα - για να ξημεροβραδιαζόμαστε στη μπιρίμπα με τζάκι, σουβλάκια, χωρίς άντρες και άλλα ωραία!!!
Καλή αντάμωση blogoγειτόνισσες!!!!!!!
Τα χιλιάδες φιλιά
ΥΓ. Όσο για τη φωτογραφία, φίλη μου Maria Vilioti, (τα χίλια δίκια έχεις), θα την φροντίσω στο επόμενο!