Ομιλία σε παρουσίαση βιβλίου...

 Γειτονίτσα μου λατρεμένη, 

επειδή στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης εκφράσατε την επιθυμία να σας "δώσω" την ομιλία μου στην παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Θεοδώρου "Από τα 40 στα 90" ή "Μια χαρά φαίνεστε", την αναρτώ! 

Πιστεύω πως πολλοί θα συμφωνήσετε πως είναι γραμμένη με ειλικρίνεια και ρεαλισμό. 

                                                     =============

Καλησπέρα σας….

Μου ζητήθηκε να παρουσιάσω το κεφάλαιο «Γυναίκες που γερνούν».

Αμέσως, οι σκέψεις  πάνω σ’ αυτό,  κατέκλισαν το μυαλό μου, χιλιάδες σκέψεις, ένας χείμαρρος, που όμως δεν μπορούσα να τον βάλω σε μία τάξη, να τον κάνω ομιλία.    Γιατί δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου ομιλία…….

Γι΄ αυτό, συγχωρήστε μου ατέλειες, σαρδάμ ίσως, είναι βλέπετε η πρώτη φορά που επιχειρώ κάτι τέτοιο!

Και ό,τι πω, είναι  δικά μου βιώματα, δικά μου συμπεράσματα. Ο καθένας…….. όπως τα βλέπει και όπως τα ζει!!!!!

Ας συστηθώ:

Είμαι μια γυναίκα που γερνάει! 

Κάπου, είχα διαβάσει πως «Το γήρας είναι αναπόφευκτο. Η ωριμότητα είναι επιλέξιμη. Ο αυτοσαρκασμός είναι ΘΕΡΑΠΕΙΑ!»

Σας βεβαιώνω πως ΕΙΝΑΙ θεραπεία….. Πάσας νόσου!

Ερωτήθηκα αν είναι δύσκολη, για μας τις γυναίκες , η μετάβαση απ’ τη νεότητα και τη δροσιά, στην ωριμότητα και στο γήρας. Σε ένα κόσμο πλασμένο, όχι αγγελικά, αλλά από άνδρες για άνδρες…. Ναι, είναι!!!!

Γιατί;   Μα, διότι μας είχαν δώσει δύο μόνο ρόλους, αιώνες τώρα.

Μας είχαν κατατάξει σε δυο κατηγορίες:   1^η,  Τη λαχταριστή, την ποθητή γυναίκα, την «κρεβατάμπλ» που λέγανε στην εποχή μου και 2^η, Τη γυναίκα για «σύζυγο και μητέρα»!  Να εξασφαλίσουμε και διαδόχους δικούς μας, στα σίγουρα!!!!     Έπαιξε   βέβαια και ο συνδυασμός και λαχταριστή και σύζυγος, αλλά το πρώτο μας τελείωνε γρήγορα, καθότι λαχταριστές κυκλοφορούν κι’ άλλες!

Για την πρώτη κατηγορία, δε θα μιλήσω, είναι  γνωστό το θέμα!!!!!!! Σιγά μην παντρευόμαστε όσες μας ικανοποιούν σεξουαλικά!!!!  Αυτές τις έχουμε όποτε θέλουμε!!!!

Θα μιλήσω για μας (!)…. Για τις κοπέλες από σπίτι  και για σπίτι.

 Στόχος μας, αιώνες τώρα, ήταν ένας καλός γάμος. Το πώς θα νιώθαμε, πώς θα ήταν η ζωή μας μέσα σ’ αυτό τον γάμο, λίγο ενδιέφερε αυτούς που καθόριζαν το δικό μας μέλλον – χωρίς εμάς –! Γονείς, κοινωνικό περίγυρο, ακόμα και τον μέλλοντα σύζυγο.

Λίγες ήταν  ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ, που τα πέταξαν όλα αυτά στα σκουπίδια και προχώρησαν ΜΟΝΕΣ!!!!  Γιατί ΜΟΝΕΣ προχώρησαν. Ξέφυγες απ’ τα καθιερωμένα; ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ!!!

Τι θα μας εξασφάλιζε αυτόν τον καλό γάμο;

1^ον  Μια καλή προίκα – σίγουρη επένδυση!!!!!   και

2^ον  Η ομορφιά – εδώ, ξεχνάς την τσέπη και μιλάς πλέον για  σεβντά!!!!!!

Πακέτο και με τα δύο, πήγαινε και ένα «πέρασμα» από Πιάνο, Γαλλικά και Μπαλέτο!

Και, αφού κουτσά στραβά «πασαλείψαμε»  πιάνο, Γαλλικά, μπαλέτο, αρχίζει ο αγώνας της ομορφιάς, που τελειωμό δεν έχει! Τι καλλυντικά, τι περιποιήσεις, τι μπριζόλες εδώ, τι αγγούρια εκεί……  

Οι γυναίκες της γενιάς της μαμάς μου και πολύ μεγάλο ποσοστό κοριτσιών της δικής μου γενιάς,  μεγάλωσαν με την νοοτροπία «πρέπει να είσαι ελκυστική»  - με την ομορφιά σου (κατά πρώτον) κι΄αν δε διαθέτεις, απόκτησέ την με κάθε μέσον, με κάθε μπριζόλα….,    με τον καλό κι’ ευγενικό σου χαρακτήρα,     με την αγνότητά σου…!!!!.  Δεν είμαι πάντα όμορφη,   δεν είμαι πάντα καλοσυνάτη – έχω κι’ εγώ τις εκρήξεις μου, και μάλιστα στο φόρτε –     και η αγνότητα…. κάποτε μας τελειώνει!

Τι γίνεται τότε;;;;;; ΠΑΥΟΥΜΕ ΝΑ  ΕΛΚΥΟΥΜΕ!

Και μετά;;;;;;    Παύουμε να υπάρχουμε;;;;;;

Κάπως έτσι μεγαλώσαμε πολλές πολλές γενιές…… αν και, στα χρόνια μου, έγινε επιτέλους ευρέως παραδεκτό πως ΚΑΙ η γυναίκα διαθέτει εγκέφαλο!!!!!Πολλές σπουδάσανε σε ανώτατα ιδρύματα, τα θηλυκά αποκτούν γνώμη, επιθυμίες, ΘΕΛΩ!!!! Αποκτούν θέση συντρόφου, φίλης, συνεταίρου σε όλα….. 

ΜΕΓΑΛΗ ανατροπή επίσης, σ’ αυτά τα κατεστημένα, έφερε η σεξουαλική απελευθέρωση της γυναίκας! Επιτέλους, πήρε και ο άνδρας τη θέση του. Σκεύος ηδονής εγώ; Επειδή κι’ εγώ λατρεύω την ηδονή, σκεύος κι’ εσύ! Και αφού σε «τακτοποίησα», κύριε, όπου με τοποθετούσες αιώνες τώρα, άντε να δούμε και τίποτ’ άλλο!!!!  Γιατί, το σεξ, είναι μεγάλο και σπουδαίο κεφάλαιο στο κυνήγι της ευτυχίας! Εξίσου μεγάλο ρόλο όμως, παίζει και η καθημερινότητα, οι μικρές στιγμές!!!  Αυτές, πώς γεμίζουν;  Γιατί θέλω κι’ εγώ να τις γεμίσω…. κατ’ αρχήν ΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ που να εκτιμώ,  με τη δουλειά μου, με τα ενδιαφέροντά μου!

Ξαφνικά δηλαδή, η γυναίκα είπε  «ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ, ΚΥΡΙΕ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ, ΕΚΤΙΜΗΣΗ, ΠΙΣΤΗ, ΕΛΞΗ»!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   Και κανένα απ’ τα τρία να μη χωλαίνει!!!!!!!

Αυτά όλα όμως, τα τρόμαξαν πολύ τα αγόρια!!!!!!! Μάλλον μειώθηκε και η σεξουαλική τους ικανότητα απ’ την τρομάρα!

Ίσως γι’ αυτό βλέπουμε λουλούδια τύπου Τζούλιας και  090…. να έχουν τόση άνθηση!!!!

   -------------------------------------------------------------------------------------------------------

Για να εδραιωθεί όμως η νέα αντίληψη περί συγκροτημένης προσωπικότητας της γυναίκας, δε φτάνει μόνο μια γενιά, θέλει περισσότερες.

Και το κυνήγι της ομορφιάς και της νιότης, ακόμα  καλά κρατεί!!!!!! Παραμένει φλέγον ζήτημα!

  « Τι θα κάνω για να τον προσελκύσω»!!!!  Ένας σαραντάρης με γκρίζους κροτάφους και κάποια πτώση παριών, είναι άκρως ελκυστικός. Για δείτε μια γυναίκα με αυτά τα χαρακτηριστικά…..  Σίτεψε!!!!  

Και τι θα την κάνω εγώ αυτή τη ρυτίδα την κάθετη, που ήρθε και μου 'κατσε δίπλα στο στόμα, τη Μητσοτακική, που μου δίνει μια έκφραση στρίψης και κακίας ενώ είμαι ο πιο χαρούμενος, καλοπροαίρετος  και αισιόδοξος άνθρωπος;;;;;   Δηλαδή, ΔΕΝ ταιριάζει το μέσα μου με το έξω μου!  Εντελώς παράλογο!  

Ενώ, στον άνδρα αυτή η ρυτίδα φανερώνει ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ!!!!!!! Είναι προβληματισμένος ο άνθρωπος!!!! Άρα, σοβαρός και σκεπτόμενος!!!!

Εκείνο το περίφημο πόδι της χήνας δίπλα στα μάτια που κάνει τη φατσούλα του τόσο χαριτωμένη και γελαστή, τη δική μας την ακυρώνει!!!!  Εδώ, πέφτει το Botox.  Μας μαρμαρώνει και λήγει το θέμα!!!!!

Πάντως, πολλά σιτεμένα αγόρια επισκέπτονται πλαστικούς χειρουργούς τελευταία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Είχαμε, βλέπεις, παραδεχτεί πως ο άνδρας έχει τον εγκέφαλο κι’ εμείς τη χάρη! Και άντε τώρα, αυτή τη χάρη….. να την τραβήξεις….. να την τραβήξεις…… Πού να πάει, η δόλια…..

Και όμως, ένα χαμόγελο παραπάνω…. αφήνει την εντύπωση ενός γελαστού και φωτεινού προσώπου και η θλιβερή ρυτίδα, περνάει ντούκου!!!!

                                     --------------------------------------------------

Πότε, λέει, «ακούς» το κουδουνάκι πως πάτησες την ωριμότητα;  Στα  39!    Στα 49, την έχεις ξενυχιάσει!!!!

Πάντως,,,,όταν  καβαντζάρεις  τα  45, κάπου ξεαγχώνεσαι απ’ το κυνήγι των νιάτων και της δροσιάς, παθαίνεις  μια αναισθησία να το πω……. χαλαρώνεις πάντως! Και πολλές φορές, αυτή η αναισθησία και η χαλάρωση, σε βοηθάει να ζήσεις τα καλύτερά σου!!!!

Όσο για την εμμηνόπαυση, η αναισθησία είχε φτάσει πια, σε ύψη θανατηφόρα….. ίσως γι’ αυτό την καταχάρηκα!!!!!!!!!!!!

Από την απέναντι μεριά, οι άντρες, όχι μόνο δεν παθαίνουν αναισθησία, αλλά τέτοια πρεμούρα που τρέχουν αλλόφρονες από δω κι’ από κει, για επιβεβαίωση!!!!!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μ’ αυτές τις νοοτροπίες…….  είναι δύσκολα τα πράγματα…… αλλά τείνουν βελτιούμενα!!!  

Η εργαζόμενη, η καριερίστα, στις μέρες μας, δεν ΚΟΛΛΑΕΙ  στο παιχνίδι «αμάν, να βρω άντρα»  και του πόσο «μετράω» σαν γυναίκα, την απασχολούν ένα σωρό άλλα θέματα…… Το σεξ, υποθέτω πως το αντιμετωπίζει πια, σαν σεξ και τίποτ’ άλλο!!!!  Για το γάμο…… φαντάζομαι ότι θα έδινε,  την πρώτη προτεραιότητα στο «Έχουμε κοινά ενδιαφέροντα; Γελάμε με τα ίδια πράγματα; Μπορούμε να είμαστε και εραστές και σύντροφοι και φιλαράκια;  Αν ναι….. Έχει καλώς, προχωράμε».

Πάμε στην άλλη κατηγορία:  Μη εργαζόμενη.   

Μη εργαζόμενη, παντρεμένη;  Κατά κανόνα, τρέχει πίσω απ’ το σύζυγο! Μη εργαζόμενη ανύπαντρη; Άντε να βρούμε κάποιον να τακτοποιηθούμε, να κάνουμε οικογένεια. Μη εργαζόμενη χωρισμένη;  Γαντζωμένη στα παιδιά της, ή χωμένη σε δικαστικούς αγώνες για τη διατροφή. Και στις τρεις κατηγορίες,  παίζει ΜΕΓΑΛΟ ρόλο η οικονομική ανεξαρτησία. Αν είναι οικονομικά ανεξάρτητη, μπορεί και να πει   «Βρε, δε μ’ αφήνετε ήσυχη!»  Αν ΔΕΝ είναι οικονομικά ανεξάρτητη…….. δεν την «παίρνει» να το πει, κάθεται και υπομένει!!!!!! Κατά κανόνα, στερημένη, απορριμμένη,   μόνη!  Τώρα, αυτό το «μόνη», το ζει και με το σύντροφο…… Αλλά αυτό θα το αναλύσουμε στο επόμενο βιβλίο!!!!!!

Το θέμα των παιδιών, παίζει φυσικά ένα πρωταρχικό ρόλο….. Κατ’ αρχήν είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος για να κρατηθεί η οικογένεια ενωμένη. Άρα, ο φόβος «μη τον ξεμυαλίσει καμιά μικρούλα», απομακρύνεται! Η πιθανότητα να ξεμυαλιστεί η ίδια από κανένα τεκνό, απομακρύνεται κι’ αυτή, αν και κατά κανόνα δεν υφίσταται καν, καθότι ΤΕΚΝΑΤΖΟΥ, ΠΟΡΝΗ, ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΗ και άλλα ανθυγιεινά!   Πολλές γυναίκες, τουλάχιστον Ελληνίδες, αφοσιώνονται στα παιδιά τους και «ζουν» για τα παιδιά τους. Ασήκωτο το βάρος γι’ αυτά, με τον ομφάλιο λώρο να τα πνίγει και να τους στερεί το οξυγόνο!  Αυτές είναι  συνήθως μόνες, χήρες, χωρισμένες και αποκτούν έτσι ένα λόγο ύπαρξης, ένα σκοπό, καθώς έχει πάψει να τις ενδιαφέρει  ο εαυτός τους, μια δική τους ζωή. Αυτό το «Ζω μέσα από σένα» τους έρχεται πολύ βολικό αλλά είναι και υστερόβουλο: Μου χρωστάς!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Και ερχόμαστε στις  ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΕΣ  γυναίκες   ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑΣ,    που θέλουν να εξακολουθούν να ζουν!

Είναι η χαρισματική κατηγορία της γυναίκας που   ΕΖΗΣΕ…. ΕΝΙΩΣΕ….. ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ!!!!!!!!! 

Πόσες όμως είναι αυτές;  

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΟΣΕΣ ΑΦΕΘΗΚΑΝ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΝ, ΟΣΕΣ ΓΕΜΙΣΑΝ ΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!!!!!!!!!!!!

Όσες ένιωσαν την ομορφιά γύρω τους και αντιλήφτηκαν πως και οι ίδιες είναι μέρος αυτής της ομορφιάς!

Γνώμη μου:

Πρώτη και βασική προϋπόθεση για την ομαλή και εύκολη μετάβαση στο γήρας,  είναι ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΖΗΣΕΙ!!!!

Θαυμάζω εκείνες που κάνουν αυτό που αγαπούν, που δίνονται με πάθος σ’ αυτό που αγαπούν, εκείνες που ερωτεύονται δυνατά, πονούν, παθιάζονται ….  Όσες γονάτισαν και ξανασηκώθηκαν!!!!!!!!!!!!!   Ένιωσες  τέτοια ακραία συναισθήματα;       Ε, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να κακογεράσεις!!!!!   Όποιος γερνάει γεμάτος, γερνάει καλά!!!!

                                 --------------------------------------------- 

Επίσης καλά γερνάει όποιος έχει «λατρείες»….. χόμπυ!

Ο Αουρελιάνο Μπουενδία, στα Εκατό Χρόνια Μοναξιάς του Μάρκες, μετά από μια τόσο γεμάτη από δυνατές εμπειρίες ζωή, δεν έμεινε να κοιτάει το χάος….. έφτιαχνε ψαράκια μετά μανίας. Αυτό αγαπούσε,  αυτό έκανε.  Άλλος παθιάζεται με την κηπουρική…. άλλος με το γράψιμο…. και με την μπιρίμπα ακόμα. Εμένα, μου «βγήκαν» όλες οι κρυμμένες μου καλλιτεχνικές ανησυχίες!  Αυτές οι μικρές λατρείες σου γεμίζουν τη ζωή.

                                                -------------------------------------------------

Άλλο ωραίο για τη «μετάβαση»…….    Η φιλομάθεια!

Να μαθαίνεις όσο ζεις….. Να κρατάς το μυαλό σε εγρήγορση!!!!

Έχω, λοιπόν, χωθεί στην κυριολεξία μέσα στον computer και στο διαδίκτυο, ψάχνω συνεχώς, ανακαλύπτω συνεχώς και δεν έχει τέλος αυτή η μάθηση….. νιώθω σαν αιώνια φοιτήτρια!!!!!!  Άκρως ενδιαφέρον και γοητευτικό να ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα, καινούριες δυνατότητες της τεχνολογίας…. να λες «κοίτα, το βρήκα κι’ αυτό, είμαι τσακάλι»!!!!

                                      -----------------------------------------------------

Υπήρχε και μια άλλη ερώτηση:

Έχει τον ίδιο αντίκτυπο το γήρας στους άντρες και στις γυναίκες;

ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ!!!!

Οι γυναίκες είναι αυτάρκεις…. Οι άνδρες,,,,,,,, δε θα τόλεγα!

Γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν ζήσει την καθημερινότητα μόνοι!!!! Οι γυναίκες αυτό το ζουν στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας……  Όταν λοιπόν αποσυρθούν απ’ τις όποιες επαγγελματικές τους δραστηριότητες, οι άνδρες τάχουν στην κυριολεξία χαμένα!!!! Πώς θα αντιμετωπίσουν μια κατάσταση εντελώς άγνωστη;  Μόνο με μια γυναίκα δίπλα τους!!!!!!!

Πολλές φορές αναλογίζομαι τα λόγια του άντρα μου – γιατρός, χειρουργός - ……. όταν πήγαιναν, λέει, ζευγάρια στο ιατρείο του και η γυναίκα είχε ανίατο πρόβλημα υγείας, ο άντρας κατέρρεε!!!! Αν το είχε εκείνος, η γυναίκα το αντιμετώπιζε με πολύ μεγαλύτερη ψυχραιμία!!!!  «Σκέψου, μου έλεγε, τι αναίσθητα πλάσματα είστε»!!!!!!!!!!!!!

Και ούτε που του πέρασε απ’ το μυαλό πως το σενάριο  «Σε λατρεύω και η απουσία σου θα με σκοτώσει»,    ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ.      Είναι πολύυυυυυυ σπάνιο.

Το σύνηθες είναι: «Και πώς θα τη βγάλω εγώ μόνος μου;»  Και κλάαααααααμα ο κύριος

Και τέλος, δυο κουβέντες για το «σήμερα», το «αύριο», το «μεθαύριο»……

Ζω το σήμερα και περιμένω με ανυπομονησία το αύριο (κι’ ας προσθέτει άλλη μια μέρα στην πλάτη μου)…. όμως, δεν μπορεί κάτι θάχει να μου δώσει! Και μου δίνει! Από τη χαρά του πρωινού ξυπνήματος, τον καφέ  δίπλα στο παράθυρο που βλέπει στον κήπο, μέχρι ένα σωρό καινούρια πράγματα που μπορεί να μάθω ή να φτιάξω!

Το μεθαύριο απομακρύνεται, μπαίνει στη σφαίρα του «άγνωστου» και ποιος ξέρει τι θα φέρει…… την κατάπτωση;;;;;; το θάνατο;;;;;; Μα, αν αρχίσω να χώνομαι σε τέτοια μονοπάτια, χάνω το σήμερα!!!! Τόσβησα λοιπόν κι’ εγώ και προχωράω!!!!!

Ξέρετε, ένα από τα «υπέρ» της ηλικίας μου είναι πως μου παρέχει την πολυτέλεια να χρησιμοποιώ το πιο έξυπνο και χρήσιμο πλήκτρο του πληκτρολογίου:  DELETE!!!!!!!!!!!!!!!

Delete και στα «πρέπει», delete και στα «επιβάλλεται», delete και στην εικόνα της μαντόνας που πρέπει να πλασάρω, delete σε ό,τι και σε όποιον μου χαλάει τη ζωή!!!!!!

Δηλαδή,,, φτου ξελεφτερία!!!!!!!!!!!!!!!!!  Δεν είναι τέλειο;

                                    -------------------------------------------------

Και όοοοοολα αυτά που είπαμε, υπό την προϋπόθεση πως είμαι υγιής.  Ή έχω κάτι που παλεύεται τέλος πάντων,,,,, πως διατηρώ την αξιοπρέπειά μου!

Στην αντίθετη περίπτωση, σε κάτι ανίατο και επώδυνο, είμαι ΣΑΦΩΣ υπέρ της ευθανασίας!!!!

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε!